Alexandra Fado, Portugal
Alexandra is een van de grootste namen binnen de Portugese muziek van de laatste 3 decennia.
Ze erfde haar vocale karakteristieken van de traditionele beirao zang (Mozambique). Krachtige, melodieuze en harmonieuze vocale klankkleuren.
In 1979 ging ze zingen als beroep en vertegenwoordigt sindsdien de culturele waarden van Portugal door haar stem te geven aan een aantal van de grootste poeten van Portugal.
In het begin van haar carriere zong ze geen Fado en ze zegt daar zelf over: "Ik dacht altijd dat mijn stem niet gemaakt was voor Fado, terwijl die muziek mij juist altijd wel aangetrokken heeft".
Ze deed diverse malen mee aan nationale songfestivals, waar ze twee keer in de prijzen viel, en haar carriere bereikte zijn hoogtepunt met populaire liedjes als "Ze Brasileiro", "Portuguese de Braga" van Vasco de Lima Couta en Antonio Sala, haar grootste succes.
Alexandra's muzikale reis langs de wereld van populaire liedjes maakte haar tot een van de meest gevraagde Portugese zangeressen. Ze trad op in Amerika, Canada, Venezuela en Zuid Afrika, zowel als in alle Portugeessprekende landen.
De Portugese soul, of in andere bewoordingen de Fado was een roeping waar ze niet aan kon ontsnappen. Ze begon stukje bij beetje Fado in haar shows op te nemen. De positieve reacties van het publiek maakten dat ze meer na ging denken over haar repertoire. "Ai se os mues olhos falassem" werd haar eerste succes als Fadista en werd het symbool van Alexandra als Fado zangeres.
Om te begrijpen hoe goed Alexandra's stem paste bij Fado is het belangrijk een klein verhaal te vertellen: op een dag zingt Alexandra een liedje van Amalia in een TV show. Als ze thuiskomt, luistert ze haar antwoordapparaat af en is ongelofelijk verrast een berichtje van Amalia zelf te horen, waarbij zij haar feliciteert met haar optreden. Het is duidelijke een grote verrassing, te meer daar we allemaal weten dat Amalia er niet van hield te luisteren naar andere Fadista's die haar liedjes vertolkten. Alexandra denkt met veel emotie aan deze dag terug. Die avond verandert haar muzikale pad voor altijd: Fado heft weer een nieuwe stem veroverd.
In 1996, doet ze met Amalia mee in de rock opera "The Nazarene" onder directie van Carlos Avilez. In oktober 1999 brengt ze de plaat "Nas Minhas Maos" uit. Het is Fado op zijn best, tot poezie verworden Fado. Uitverkoren waren o.a. Mario de Sa-Carneiro, Maria de Lurdes Carvalho, Jose Luis Gordo, Jorge Barradas, op deze plaat gemaakt vanuit de ziel en met gevoel. Een complete en ongeevenaarde demonstratie van Alexandra's mogelijkheden als Fado zangeres and vooral ook de waardering van het publiek voor een van de meest charismatische en indrukwekkendste stemmen van de laatste jaren.
Nog in 1999 vind de premiere van de musical "Amalia" plaats, geproduceerd door en onder directie van Filipe La Feria. Misschien wel de meest succesvolle musical aller- tijden in Portugal spelt zich af op Madeira. Alexandra speelt en zingt de rol van de Diva Amalia Rodriques. De jaren daarna speelt Alexandra Am?lia voor uitverkochte zalen. Haar vertolking van deze rol, en de ziel die ze aan deze rol geeft, zijn ongetwijfeld de belangrijkste redenen van het succes van deze show. Voor veel mensen wordt Alexandra Amalia, terwijl ze zelf altijd zegt: "Er was maar een Amalia. Zij was onze grootste Fado zangeres, onze Diva. Ik probeer alleen maar dit unieke karakter op een manier die haar waardig is neer te zetten".
