TripAroundTheWorld

"Oude regenbogen” had Lieven eigenlijk geschreven voor Thé Lau. Hij vond het merkwaardig hoe open die man met zijn ziekte en de dood omging. Het was de bedoeling dat Thé het zou zingen, maar het is er niet meer van gekomen. Het is nu de titelsong van Lievens nieuwe plaat geworden.

“Oude regenbogen”, met Room13 Orchestra. Een klassiek orkest, 22 koppen groot. Een idee van Yves Meersschaert, waar Lieven ook al jaren mee werkt. Hij was er eerlijk gezegd eerst bang voor, vond het wat te hoog gegrepen. Het moesten Taverniersongs blijven. Hij vreesde voor te veel muzikale informatie. Maar hij kent Yves al een kwarteeuw, en het vertrouwen was groot. Hij liet hem doen. En na een aantal luisterbeurten stelde Lieven blij vast dat Yves zijn meesterschap heeft getoond. De songs staan er.

Wat zijn songs tot Taverniersongs maakt? Hij zoekt lang naar een antwoord. "Wat ik wel weet, is dat niemand anders een Taverniersong kan maken. Soms zijn mijn songs heel persoonlijk. Hoe ik mijn songs zou omschrijven? Bedrieglijk eenvoudig. En muzikaal. Dicht bij mij. Ik schrijf songs over hoe het hier nu in Gent is. Ik ga niet voor de spiegel staan en naar mezelf staren. Ik kijk rondom mij, door het raam, naar buiten. Vandaar ook de plaatsbeschrijvingen."

Over “Brieven uit het internaat”. Zijn ouders hadden een zaak in de Mageleinstraat. Eigen Schoon. Hij was vroeger niet Lieven Tavernier, maar 'de zoon van de eigen schoon'. Eén van de zonen. Hardwerkende middenstanders. Gevolg: heel jong op internaat: Michelbeke, Brasschaat. Slechts een paar keer per trimester naar huis. Hij heeft al de brieven die hij toen naar zijn moeder schreef teruggevonden. En daar zinnen uitgehaald en een song van gemaakt. “Maar in die song staan al die details niet. Een song is geen dagboek. Mensen hoeven niet te weten hoe het er zijn mijn privé leven aan toe gaat."