TripAroundTheWorld

Het begon allemaal in een chaikhana, ergens in Centraal Azië. Ik was van mijn thee aan het genieten, toen plotseling vreemde signalen vanuit het oosten van mijn hersenen door mijn hele lichaam werden gestuurd. Mijn visie van de wereld veranderde in wat leek op het abstracte motief van een Turkmeense deken. Het hele universum veranderde in een tapijt ornament. Het geluid van gebed riep, rumoerige bazaars en blaffende honden verdwenen in de griezelige woestijnwind.

De volgende ochtend zat ik op de rug van een kameel. Onze lange karavaan dreef door een heldere gele ruimte, richting een onzichtbare horizon, daar waar zandduinen en de lucht samenvloeien. Waar we vandaan kwamen, wat we waren en waar we naar toe gingen; niemand wist het. Niemand zei iets. We waren in de wolken. Opeens begon één van de kamelen te zingen en al snel was de hele karavaan aan het mee neuriën. Met een plotselinge schok smeet het westelijke deel van mijn hersenen me terug in het theehuis. Het prachtige nummer dat ik zojuist gehoord had sijpelde langzaam weg.

Ik nam nog een slok thee en toen ik opkeek zag ik een bergketen voorbij flitsen. Ik zat op de sneltrein naar Dushanbe. Naast me zat een meisje met wenkbrauwen in de vorm van een halve maan en een kleine moedervlek op haar wang. Haar sensuele ogen straalden liefde uit. Ze lachte mysterieus terwijl ze zat te luisteren naar haar turquoise iPod. Op haar kleine display zag ik het geheim van haar lach: ze was aan het luisteren naar OMFO.

Op het moment dat ik iets wilde gaan zeggen tegen haar, stopte de trein opeens in ‘the middle of nowhere'. Toen ik van de trein ging zag ik een lang tapijt dat me leidde naar een rijkelijk versierde yurt. Het was alsof ik daar werd verwacht. Een groep nomaden, gekleed in kleurrijke chapans boden me een kom verse kumis aan. Hun oude Russische wereldontvanger speelde milde Pamiri Dub, totdat de ontvanger kapot ging. Door de paardenmelk was ik een beetje aangeschoten en ik vloog rechtstreeks naar de Pamiri bergen als een djinn. Ik landde in een verlaten kishlak, waar ik welkom werd geheten door een almasti. Al snel sloot een hele familie grote bigfoots zich bij ons aan in een Neolithisch ritueel. We waren abracadabra aan het opdreunen en terwijl we cirkels maakten om een grote boom heen, steeds sneller en sneller, hoorden we onweer. Een flits sloeg in een boom in en vanuit de kern kwam een Siberische medicijnman tevoorschijn. Al slaand op de trommel nodigde hij de geesten van mijn ontelbare voorvaderen uit. Binnen een seconde had ik door dat ik de mogelijkheid had om overal naar toe te gaan waar ik naar toe zou willen, in de snelheid van mijn wens. De slagen veranderden in ontelbare liedjes en melodieën die zich als vuur door mijn hersenen verspreidde - muziek! Ongelofelijke muziek vulde het universum! Omnipresence!

PER ASPERA AD ASTRA

Verklarende woordenlijst

Chaikhana - Centraal Aziatisch theehuis

Chapan - Centraal Aziatische kaftan

Yurt - Nomadische tent

Kumis - Paardenmelk

Kishlak - Dorp

Almasti - Vreselijke sneeuwman (Yeti)