TripAroundTheWorld

Bebel Gilberto, de onbetwiste koningin van de nieuwe Braziliaanse muziek.  

Ze is de dochter van de legendarische João Gilberto, een van de grondleggers van de Bossa Nova en ook haar moeder is in Brazilië geen onbekende. Met zangeres Miúcha, debuteerde een zevenjarige Bebel op een van haar platen en als negenjarige traden ze op in Carnegie Hall, samen met Jazz legende Stan Getz. Bebel's oom is een van Brazilië's eerste popsterren Chico Buarque. De muzikale genen kregen dus vrij baan, maar legden aan de andere kant ook een grote druk op haar, zeker in Brazilië.

In 1991 vertrok ze naar New York, tevens haar geboortestad en het werd haar steeds duidelijker waar ze naar toe wilde met haar eigen muziek. Ze werkte met mensen als David Byrne, Thievery Corporation en Deee-Lite's Towa Tei, bracht de Bossa Nova naar de dansvloer en creëerde haar eerste CD Tanto Tempo (2000), samen met de geniale producer, wijlen Suba. Dit debuut werd een fenomeen en wereldwijd een van de best verkochte albums met Braziliaanse muziek ooit (meer dan 1 miljoen exemplaren)! Bill Clinton roemde het album als een van zijn favorieten en velen, van Janet Jackson, David Bowie tot Pedro Almodóvar, kwamen naar voren als fans. Ontwerper Narciso Rodriguez noemde haar zijn muse en fotograaf Mario Testino maakte haar portret. De plaat met remixen die vervolgens uitkwam versterkte haar reputatie.

Haar tweede, eenvoudigweg Bebel Gilberto (2004) getiteld, versterkte Bebel's status verder en liet een meer volwassen en zelfverzekerde Bebel horen, een artiest in volle bloei, wiens schrijftalent en niet te imiteren, magische stem nieuwe hoogtes hadden bereikt. Het album werd enthousiast ontvangen en leverde vele awards en nominaties op, waaronder een Mobo Award (Engeland), een Adlib Award (Japan), nominaties voor een Grammy, een BBC Radio Award for World Music etc.

Bebel's tracks zijn herhaaldelijk gebruikt in feature films en in zo'n beetje iedere hippe TV serie (van Six Feet Under tot Sex and the City, Nip/Tuck, 24, CSI Miami etc).