TripAroundTheWorld

Hij is musicus, componist, tekstdichter, muziekleraar…en uit hobby vinoloog en golfer. Gé Reinders (12 september 1953) speelt, van Vaals tot Groningen, in dorpen en steden, met zijn Limburgse liedjes zalen vol en brengt zijn toehoorders meer dan eens in extase. De minstreel van Limburg is een veel gevraagd artiest, die niet alleen door heel Nederland mensen voor het Limburgs dialect weet te interesseren, maar inmiddels ook zes Limburgstalige cd’s op de markt bracht. Bovendien produceerde hij twee cd’s voor Toon Hermans, de overleden artiest die hem op handen droeg. De cd: ’Ik zing van het leven’ stond maandenlang in de top-100. Hij verzorgde in 1986 de openingsact van Pinkpop. Won een prijs van Stichting popmuziek Limburg. Zong in het Parkstad-stadion in Kerkrade voor kroonprins Willem-Alexander tijdens de opening van het laatste WMC. Afgelopen jaar debuteerde hij met ‘Blaosmuziek’ in de top 2000 van Radio 2.

De muzikale scholing van Gé Reinders begint met pianoles wanneer hij 9 jaar is. Op de middelbare school speelt hij in diverse bandjes. Zelf zegt hij hierover. "We speelden alles, als er maar mooi gezongen werd: van Moby Grape, Them, lan Matthews tot Dylan. In de vierde klas begon ik eigen nummers te schrijven."

Na het Gymnasium gaat Gé als zeventienjarige uitwisselingsstudent naar Amerika. Hij woont een jaar in Hingham, Massachusetts. Vanuit Nederland maakt hij daarna nog een tiental lange reizen door de U.S.A. "Ik houd van Amerikanen, van hun taal en hun rare eerlijkheid. Amerika is een heel boeiend, jong land met extreme uitwassen."

Vanaf 1973 speelt hij in de Roermondse pubrockgroepen Zimmerman en Girls walk by. De laatste groep treedt veel op door de hele Benelux. Zo spelen ze op het Belgische Bilzen Festival (voorloper van Torhout/Werchter), op Pinkpop Binnen en tweemaal op Oor’s groepenpresentatie (voorloper van de Grote Prijs). De groep sleept diverse prijzen in de wacht. Paradiso geeft ze zelfs een contract voor zes optredens in een half jaar.

Van 1981 tot 2002 werkt Reinders als parttime muziekleraar in het voortgezet onderwijs. Voor dit werk ontwikkelt hij zelf lesmateriaal. De cursus ’De weg naar het oor’ behandelt de geluidsstudio en verschijnt in 1987.

Van 1985 tot 1987 is Gé werkzaam bij de Regionale Omroep Zuid als componist bij het programma ’Radio Muskiet’. De Limburgstalige liedjes die hij hiervoor schrijft, worden op verzoek van de luisteraars op plaat uitgebracht. Jip Golsteijn noemt deze plaat ’een bescheiden meesterwerk’ Een optreden in Paradiso wordt zelfs uitgezonden op de klassieke zender Hilversum 4! In 1986 is Gé openingsact van Pinkpop.

Zijn schrijven houdt niet op bij liedjes. Hij heeft een tijd een column in ’Link’, het orgaan van de Stichting Popmuziek Nederland. Zijn artikelen verschijnen o.a. in ’Adformatie’, ’Onze taal’, ‘Rails’ en ‘Dagblad de Limburger’. Reinders: "Ik ben dol op woorden. Schrijven is eigenlijk construeren met woorden en dat doe ik heel graag."

In 1989 produceert Reinders zelf zijn CD ’Homecoming’. Op deze plaat spelen mensen als George Kooymans, Ernst Jansz en Tony Willé. Music Maker spreekt van ’een goudmijn voor mensen die op zoek zijn naar een goed liedje’ en Jip Golsteijn benoemt ze tot ’beste Nederlandse plaat sinds tijden’.

Na een zeer succesvolle Canadese tour in 1991 verschijnt in april 1992 ’Blood’. Hierop staat o.a. ’Stolen Love’, een duet met Rita Coolidge. Wederom zijn de kritieken zeer lovend. "Een van de beste songschrijvers, zo niet de beste van Nederland" (De Telegraaf), ’Een liedjesman waar we trots op moeten zijn’ (Country Gazette).

In 1993 staat Gé voor het eerst in het theater. Reinders zegt hierover in een interview: "Vroeger wilde ik altijd de tent op zijn kop zetten. Nu raken mijn liedjes de mensen op een andere manier. Mijn kick ligt tegenwoordig in dat persoonlijke." (Limburgs Dagblad)

Op de CD ’As ’t d’r op aan kump’ (januari 1994) staat een aantal live-opnames uit verschillende theaters. Deze CD is weer Limburgstalig, maar dit weerhoudt de recensenten van buiten Limburg niet: ’Gevoegd bij de rijke pakkende composities onderscheidt Gé Reinders zich gunstig van het merendeel van de Nederlandse pop. Sterker: Hij voegt zich in de smalle traditie die Boudewijn de Groot midden in de jaren zestig zette’ (Trouw).

In het voorjaar van 1995 komt de studio-CD ’Truuk nao aaf’ uit, die Gé meteen zijn eerste Edison-nominatie oplevert. ‘Een CD die je kippenvel bezorgt, je hart sneller laat kloppen en je tot tranen toe ontroert, en dat alles terwijl je luidkeels meezingt’, aldus Constant Meijers. Het nummer ’Amsterdam’ wordt zowel in De Telegraaf als Trouw als het mooiste lied over onze hoofdstad betiteld.

Toon Hermans is zelfs zo enthousiast over deze CD, dat hij Gé als producer van zijn eigen CD ’Ik zing van het leven’ vraagt. Dit album staat maanden in de Top-100.

Gé concentreert zich qua optredens vanaf 1996 volledig op het theater. Hij zingt in het hele land Limburgstalige liedjes over allerdaagse zaken, die ook voor niet-Limburgers herkenbaar zijn. Door zijn muziek en presentatie overschrijdt hij volledig het regionale. ’De zaal hangt in een waas van gezelligheid aan zijn lippen’, aldus Oor, en de NRC: Ongewone muzikale schoonheid. Toon Hermans zegt over zijn optreden: Gé heeft me totaal verpletterd toen ik hem zag. Toen hij opkwam in dat theatertje in België was ik met stomheid geslagen. Hoe kan dat? Zo natuurlijk, geen maniërisme. Niets van maniertjes.

In het voorjaar van 1997 begon Gé Reinders met de opnamen van zijn derde Limburgstalige studio-CD ’Man van ’n Kleine sjtad’. De Volkskrant schrijft: ’Het kost niet-Limburgers misschien een kwartier om de taalbarrière te doorbreken, daarna is het puur genieten’

In de theatertour van 98/99 maakt hij in een paar Limburgse plaatsen al de overstap van de kleine naar de grote zaal.
Gé blijft samenwerken met Toon Hermans en verzorgt de audioproductie bij de tv-opnames van de Show van Toon die de Vara uitzendt in 1998. In dat zelfde jaar wordt hij door Lenette van Dongen gevraagd om de Cd ‘Jagadamba’ te produceren.

De vierde Limburgstalige CD. ‘D’n Haof’ verschijnt in september 1999. De recensies overtreffen elkaar in superlatieven. Hij is met het nummer ‘Blaosmuziek’ op t.v. te zien bij Paul de Leeuw, Mart Smeets en Jack Spijkerman en krijgt een staande ovatie tijdens het Gala van het Nederlandse Lied.

In september 2001 presenteert Gé de live CD ‘In het Theater’ De conference ‘De misdienaar’ duurt bijna twaalf minuten en is de aanleiding voor de eerste integrale TV registratie van een optreden van Gé. De KRO zendt dit uit op Eerste Kerstdag 2002.

De tour Gerardus Jacobus Marie, die in 02-03 van Arnhem, Assen via Kerkrade tot Zaandam voert, is weer erg succesvol. De Volkskrant komt kijken en schrijft: ‘Reinders maakt het kleine groots’. N.a.v. het eerste officiële Belgische schouwburgoptreden schrijft Het Belang van Limburg: ‘Niemand schrijft mooiere liedjes in het Limburgse dialect dan deze Roermondenaar.?

In september 03 verschijnt de Cd ‘Vlege’ en start de gelijknamige theatertour. Op de Cd heeft Gé zijn pallet aan klankkleuren weer verder uitgebreid door te werken met strijkers en blazers.
Het nummer Blaosmuziek komt in december 2003 als hoogste nieuwe binnenkomer op 261 in de Top 2000 Allertijden. Deze lijst samengesteld door de luisteraars van Radio 2. In 2004 stijgt het door naar 167 en staat in 2005 én 2006 op 67.
In maart 2004 wordt de Vlege genomineerd voor een Edison en krijgt Gé de prestigieuze Limburg Award, een jaarlijkse onderscheiding die eerder werd toegekend aan o.a. Jo Coenen, Andre Rieu, Rowwen Hèze en Jan Smeets.

In september 2005 verschijnt CD Blaos mich nao hoes, opgenomen met 15 Limburgse top -blaasorkesten uit Limburg. Deze CD is de meest succesvolle tot nu toe, Ze staat maanden in de Album Top 100 en wordt genomineerd voor een Edison. (De derde Edison-nominatie!). De L1 reportage over de CD opnames wordt onderscheiden met de NL-award en verschijnt op DVD.

Reinders begint onder dezelfde naam een unieke tour, waarbij hij in elk theater begeleid wordt door een plaatselijk blaasorkest. Nog nooit werden zóveel voorstellingen van één tour van Reinders zó lovend gerecenseerd. De Telegraaf: Furore met blaosmuziek De Volkskrant: Zwoele fanfare-gekte van Reinders
In september 2007 verschijnt de CD Blaos mich ’t landj door met uit elke provincie één blaasorkest. De nummers zijn gearrangeerd door de top van de Nederlandse en Vlaamse blaasmuziekcomponisten. Heaven: een pakket ijzersterke liedjes die optimaal tot hun recht komen (5 sterren!) Het Dagblad van het Noorden geeft ook vijf sterren en verantwoordt dat zo: De arangementen vaak ingetogen, weinig bombast - zijn even smaakvol als gevarieerd. Tel daarbij de uitmuntende opnamekwaliteit en de chique vormgeving (twee boekjes met foto’s en teksten) en de vijf sterren zijn verklaard.. De CD staat lang in de Album top 100.

Zowel Paul de Leeuw als Herman van Veen nemen liedjes van Gé op. Blaosmuziek stijgt in December 2007 naar de 27ste plaats in de Top 2000.
2008 wordt een bijzonder jaar. Gé krijgt voor het eerst een gouden CD, voor de verkoop van meer dan 15.000 exmplaren van Blaos mich nao hoes. Bovendien wordt Blaos mich ’t landj door bekroond met een Edison.

In september 2010 verschijnt bij Uitgeverij Nijgh en van Ditmar ‘Het zakdoekje’, een boek waarin Gé zijn zoektocht naar het verzwegen verzetsverleden van zijn moeder beschrijft. Zij heeft in de oorlog meer dan een jaar vastgezeten in achtereenvolgens twee gevangenissen en drie kampen, waaronder Ravensbrück en Dachau. De historicus Ad van Liempt schreef: Ik geef het eerlijk toe, ik ben diep onder de indruk van zijn boek. Wat me eigenlijk het meest aanspreekt is de stijl, de soberheid waarmee hij het verhaal van zijn moeder vertelt. Het verhaal is op zichzelf al bijzonder genoeg, daar zijn geen grote woorden nodig. Gé schrijft het prachtig op, hij is een woordeconoom.

In de seizoenen 10/11 én 11/12 speelde Gé in het theater met Lucas Beukers op de bassen en Pieter Klaassen op de gitaren en andere gevoelige snaren de tour ‘Helden’. De Volkskrant gaf deze voorstelling maar liefst vier sterren(!) en NRC-Handelsblad sprak over: ‘Wondermooie liedjes die door zijn zachtmoedige Limburgse tongval extra koesterend klinken. Maar daardoor komen ze soms des te harder aan.? In februari 2011 verscheen de CD ?Helden?. Moors Magazine schreef: Helden is een absolute aan?ader.

Na de zeer succesvolle ‘Helden’ tour heeft Gé besloten een sabbatical jaar te nemen. Hij zegt hierover: ‘Na twee jaar over de verzwegen verzetsgeschiedenis van mijn moeder te hebben gezongen, had ik het gevoel dat ik even niets meer te zeggen had qua theater. Daarom spelen we dit seizoen geen nieuw programma. Het was erg goed om een pauze te nemen. Want nu komen er weer heel veel zinnige liedjes.’

Tot zijn eigen verbazing heeft Gé in zijn sabbatical erg veel interessante opdrachten gekregen. Zo verschijnt zijn muziek o.a. in een bedrijfsfilm voor het Roermondse ziekenhuis, in een commercial voor Gulpener Bier, op een benefiet-Cd van Natuurmonumenten en een tribute-Cd voor Wannes van der Velde. Bovendien schrijft hij columns voor ’Dagblad de Limburger’ en het blaasmuziek-magazine ’Forte’.

november 2012
Gé Reinders woont momenteel met zijn vrouw in Roermond.