Cristina Branco Fado, Nederland
Vanaf 1998 is Cristina Branco (1972) al een graag geziene gast op de Nederlandse podia. Na Canto Slauerhoff (2000) waarop ze gedichten van de Nederlandse dichter J.J. Slauerhoff op muziek zette bleek de liefde ook wederzijds. Met elk album werd de fado-zangeres door een groter publiek gehoord. In 2006 werkte ze samen met Bløf. Met het album Abril (2007) keek de zangeres ook buiten de fado en zong ze materiaal van singer/songwriter Zeca Afonso.
Aanvankelijk zong Branco jazz en andere (voornamelijk Portugese) muziek. Haar grootvader bracht haar in aanraking met de fado van Amália Rodrigues. Dit deed haar besluiten zich hierop toe te leggen. Branco zingt fado in een modern jasje.
Al sinds het begin van haar carrière is Branco veelvuldig actief in Nederland. In 1997 bracht ze het live-album Cristina Branco in Holland uit, dat opgenomen was in Zaal 100 in Amsterdam. Haar echte doorbraak bij het Nederlandse publiek volgde in 2000 met haar album Canta Slauerhoff, waarop ze (door Mila Vidal Paletti) vertaalde gedichten van J. Slauerhoff zingt. Daarna boekte ze ook successen met albums als Sensus (2003) en Ulisses (2005). Tevens werkte ze meermaals samen met de Nederlandse groep BLØF, onder meer op het nummer Herinnering aan later (2006), dat op de cd Umoja verscheen. Ook zong ze mee op een speciale versie van het nummer Dansen aan zee.
Branco toert regelmatig door heel Europa.
