PM Warson Soul, UK
PM Warson groeide op in een Engelse stad, in een wereld van na 9/11, verzonken in een financiële crisis, tegen het niet-muzikale landschap van zware rock in de voorsteden, de geest van de New Wave en de vervagende ster van de Indie Boom of the Noughties.
Hij paste beter bij de Rhythm & Blues van een halve eeuw eerder, aangewakkerd door platen in de familiecollectie. Hij spaarde twee zomers achter elkaar voor een Rickenbacker-gitaar, en ging live te spelen met een archetypisch tienerpower-trio. Na een verhuizing naar Londen om te studeren, zat hij een tijdje zonder band. De Rickenbacker werd verkocht voor een archtop, en hij verdiepte zich muzikaal - delta blues, Americana, vroege jazz en Rock’n’Roll. Ondertussen ontdekte hij via de bluesclubs en soul-avonden van de hoofdstad een nieuwe setting voor zijn muziek.
Een toevallige auditie bracht hem fulltime aan het werk als reizende muzikant. Hij merkte dat hij, zalig ongeschoold, een leertijd vervulde naast conservatorium opgeleide jazzmuzikanten en sessieprofessionals. Hij raakte steeds meer geïnteresseerd in productie, aangetrokken tot het gouden tijdperk van het maken van platen, en raakte bevriend met de eigenaren van Soup Studio, bouwde een netwerk op en toen het tijd was om op eigen kracht uit te breken, was alles op zijn plaats.
Hij liet de constructie van een ‘band’ of een ‘singer-songwriter’ achter zich, en begon met een groep vrienden en kennissen die hij onderweg was tegengekomen. Zonder enige bredere ambitie ging het evenzeer om het proces als om het resultaat, waarbij het in de praktijk de R'n'B-platen van de jaren '50 en '60 oproept in plaats van navolgt. Zijn eerste poging, het gammele "You Gotta Tell Me", werd de facto een single, en nadat hij door een vriend werd aangespoord om een paar exemplaren op vinyl te drukken, begon het een paar rimpelingen te veroorzaken in de lokale DJ-scene. Ondertussen trok een wilde cover van ‘Hit The Road Jack’ de aandacht van een Londens muziekbureau, waardoor hij kon spelen in Londense etablissementen zoals de Blues Kitchen, Old Street Records en met name bij de opening van de Mary Quant Fashion Exhibition in het V&A Museum.
Zijn opvolger "(Don't) Hold Me Down", diende als ontsnapping. De mix van Brit-edged Garage R’n’B en Latin Soul, met een meidengroep koor dat zich had ontwikkeld als een belangrijk verlengstuk van zijn live-geluid, bleek een winnende formule voor soulverzamelaars. De onafhankelijke pers was binnen een paar dagen verkocht en men begon zijn muziek te draaien in clubs van Toronto tot Barcelona, en de waarde steeg kortstondig op de verzamelsite Discogs. Het nummer werd later opgepikt door Fred Perry om hun korte ‘Soul Boy’ te onderstrepen, waarmee hij zijn aanwezigheid in de Britse soulscene verder vestigde. Samen met Légère Recordings bracht hij het door een orgel geleide "Every Day (Every Night)" uit, ondersteund met live-hoofdbestanddeel "I Don't Need No Doctor", waarmee hij een artikel verdiende in Clash Magazine.
De conclusie van dit hoofdstuk, en misschien wel het begin van het volgende, is "True Story", zijn debuut-LP, uit op 23 april 2021. Al geprezen door de Britse soul DJ-laureaat Craig Charles op zijn BBC Radio-show, en getipt als 'Big for 2021'. Tegen een achtergrond van club-gezoete ritme deuntjes, is er blues, jazz en swing, met een overvloed aan pop en soul van meidengroepen. Er staat zelfs een Dylan-nummer op, afgezet tegen een lied in New Orleans-stijl en call-and-response-vocalen à la The Raelettes. Volledig zelfgeproduceerd, maar misschien gedefinieerd door samenwerking, biedt de plaat overal geweldig spel; drummers Billy Stookes en Mat Swales zijn samen te horen op het titelnummer; Stephen Large (met een reputatie van 'Left Right and Center' van Squeeze en Lord Large) op keyboards; een strakke blazerssectie en een achtergrondkoor maken het geluid compleet. Hoewel deze uitvoeringen een bewijs zijn van de kracht van PM Warson als bandleider, heeft de plaat ook een filmisch gevoel, dat zijn gevoel voor productie en invloeden benadrukt. Het album werd net op tijd afgemaakt, net voordat de wereldwijde Lock downs begonnen. Het werd een paar maanden later voltooid in een heel andere wereld, met zijn aanzienlijke uitdagingen. Het is een bewijs van doorzettingsvermogen en helderheid van visie, en misschien zit het idee dat de waarheid soms in de vondst zit.
