Kilema World, Madagascar
BIOGRAFIE
Kilema's (1960) geboorteplaats is Toliara, een klein kuststadje in het Zuidoosten van Madagaskar. Hij groeide op met vijf broers en drie zussen en zong iedere zondag in het kerkkoor. Alleen broer Germain mocht een carrière in de muziek hebben en dus kon Kilema enkel stiekem op zijn instrumenten oefenen. Kilema ging vaak met zijn moeder mee naar traditionele Madagassische religieuze rituelen, een mix van voorouderverering en het Christendom. Hij ontdekte er o.a. de marovany, katsà en mandoliny, handgemaakte instrumenten, die er mede voor zorgen dat de mediums in een trance komen. Kilema besteedde al zijn tijd aan muziek en maakte ook zijn eigen instrumenten (bijv. de kleine mandoliny gitaar).
Na zijn middelbare school ging hij Engels studeren in Antanarivo. Daar speelt hij ook in de Papillon Bar van het Hilton hotel en vormt de groep Cadence Bleue. In 1993 verhuisde Kilema naar Frankrijk. Hij kwam er in contact met de Dago groep en ontmoette Doudou, lid van het Justin Vali trio, fakkeldragers van traditionele Madagassische muziek. Dit trio zocht een drummer voor een festival en ze vroegen Kilema. Na een proefperiode reisde Kilema met hen door Europa en hij was officieel bandlid van 1993 tot augustus 1997. Hij begeleidde hen op zijn kleine kabosy en katsà, met zijn stem en vooral zijn groot muzikaal enthousiasme. Het Justin Vali trio speelde over de hele wereld (in 1994 bijv. op het 25-jarig bestaan van het Amerikaanse Woodstock) en Kilema kwam daardoor in contact met muziek uit andere delen van de wereld. Hij gaat zich ook meer verdiepen in zijn eigen cultuur, in het bijzonder die van Zuid-Madagaskar.
In 1997 richt Kilema een eigen band op onder zijn koosnaam Clément. Hij herontdekt de marovany, een instrument waar een magische kwaliteit aan wordt toegedicht. Onmisbaar bij de trance rituelen van de cultus van zijn voorouders. Het instrument is samengesteld uit hergebruikte materialen en is een soort holle, rechthoekige houten "doos" met twaalf metalen snaren aan elke kant. De snaren worden zelfs nu nog niet commercieel geproduceerd. Dit instrument neemt een belangrijke rol in, in de muziek van Kilema. In 1999 kwam de eerste CD Ka Malisa (geen haast) uit en hij ging in Andalusië wonen. In 2003 kwam zijn tweede CD uit Lavi Tany (ver van huis), vaak vertellend over de grote overeenkomsten tussen de Andalusische en Madagassische manier van leven. Hij vond er zijn "tweede thuis". Ondertussen werden er overal ter wereld concerten geboekt en Kilema's constante werk in het internationale wereldmuziekcircuit gaf hem veel aanzien op het gebied van traditionele Madagassische muziek.
Op zijn laatste album, Mena (rood) wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de traditionele instrumenten van Madagaskar. De muziek draagt daarnaast elementen in zich uit Indonesië, Maleisië en Afrika. In de zang komen invloeden uit Zuid-Afrika naar voren, maar verder is deze vrolijke muziek vrijwel nergens mee te vergelijken.
Kilema nam Mena op in België, samen met Madagassische en Andalusische muzikanten, naast zijn broer Nesta en zijn ‘witte broer' Pedro Delgado, van wie hij sinds 2000 onafscheidelijk is.
