TripAroundTheWorld

Prikkelend, sensueel en gekruid, Lura's stem brengt een grote diversiteit aan liedjes tot leven in de Kaapverdiaanse traditie. Deze mooie jonge vrouw met haar zeldzame, licht hese stem, presenteert weelderige, vrolijke albums, waarop je absoluut niet stil kan blijven staan.

Ze maakt sterke aanspraak op haar Kaapverdische wortels en kan ze ook steeds beter overbrengen. "I sing the music of my parents' country. I identify especially with Santiago and Santo Antao, since they're my father and mother's islands. Singing the music of Cape Verde is like experiencing things I've never known," aldus Lura.  

Als ze jouw kant op komt, wees er dan zeker van dat je haar op het podium ziet: Lura is live een echt fenomeen.

BIOGRAFIE

Lura studeerde voor leraar lichamelijke opvoeding (specialiteit zwemmen) in Lissabon totdat Juka, een succesvol zanger, oorspronkelijk afkomstig van São Tomé en Principe, haar vroeg voor zijn nieuwe album. Lura was zeventien en deed de achtergrondzang, maar uiteindelijk vroeg Juka haar een duet met hem te doen. Ze had überhaupt nog nooit nagedacht over zingen, maar hij stond erop. Op dat moment realiseerde ze zich dat ze een stem had, met een diepe, sensuele klank. Juka's Zouk was een hit en andere beroemdheden uit Lissabon nodigden Lura uit om met hen te werken: waaronder haar medelandgenoten Tito Paris, Paulo Flores en Paulino Vieira.
Lura voegde zich bij een theatergezelschap en een Portugese producer daar hielp haar met het opnemen van haar eerste album, een dansplaat voor haar generatie. Ze was toen 21. De liedjes waren stroperige Love Zouk en snoeperige R'nB in Kaapverdisch Creools, zegt Lura nu, voornamelijk bedoelt voor de discotheken. Maar ondanks de commerciële bijsmaak, trok het nummer ‘Nha Vida' (‘mijn leven') de aandacht toen het op de Red Hot + Lisbon compilatie (1997) uitkwam, een benefiet album voor de AIDS campagne, met o.a. tracks van Caetano Veloso, Marisa Monte en Djavan.
Lusafrica raakte geïnteresseerd in dit jonge zingende wonder toen ze het duet ‘Mulemba Xangola' met Bonga zong, op zijn gelijknamige album in 2000. In 2004 produceerde het label ‘Di Korpu Ku Alma' (‘van lichaam en geest'), Lura's eerste echte Kaapverdische album, wiens reputatie thuis en onder de mensen van de Diaspora een zetje kreeg door het succes van ‘Vazulina' en ‘Na Ri Na'. Liedjes die werden geschreven door Orlando Pantera, een jonge muzikant die in de Kaapverdische muziek een ommekeer teweeg bracht, tot zijn voortijdig overlijden.
In 2005 werd het album in ongeveer 10 landen gereleased, inclusief Amerika, Italië (waar het een van de best verkopende albums van die zomer werd) en Engeland (waar het genomineerd werd voor een BBC ‘World Music Award'). Over ‘Di Korpu Ku Alma', schreef de Portugese journalist José Eduardo Agualusa, 'zoals ik constant al aan iedereen heb verteld die maar wilde luisteren, de toekomst van de Kaapverdische muziek heeft al lang een naam en die naam is Lura', terwijl de Britse krant ‘The Independent' het volgende beloofde, 'When her international career gets going, this girl will fill stadiums'.

Lura beweegt zich voort op de internationale podia in het kielzog van die andere Kaapverdische beroemdheid, Cesaria Evora. Toch is Lura's stijl heel anders. Ze is van een generatie, die de traditionele ritmes van het landelijke Kaapverdië opnieuw ontdekt. ‘Funana', de dolle dans, die zo typisch is voor het eiland Santiago, gespeeld op accordeon en ferrinho (een soort van ijzeren reco-reco), ‘Cola sanjon', een ritme dat je veel hoort op de festiviteiten rond St. John's Day in juni, ‘Mazurka', door de Fransen naar het eiland San Anton gebracht, en ga zo maar door. Zoals andere jonge artiesten (in het bijzonder Tcheka, winnaar van de Radio France International World Music Prize in 2005), heeft Lura het oude ‘batuque' ritme bewerkt, eruit geslagen door de wasvrouwen op het eiland Santiago op de bundels van doeken (tchabeta), die ze gebruiken als percussie instrumenten.
Wat eenvoudigweg een fundamentele aanwezigheid was op ‘Di Korpu Ku Alma', is verbijsterend op M'bem di Fora (‘ik kom van ver'), Lura's nieuwe album. Prikkelend, sensueel en gekruid, Lura's stem brengt de grote diversiteit aan liedjes op dit album tot leven. Elf van hen zijn magnifiek geproduceerd en gearrangeerd door Nando Andrade (ook de producer van Cesaria's laatste ‘Rogamar'), terwijl Toy Vieira (de pianist en bandleider van Lura) de productie voor zijn rekening nam op ‘Mari d'Ascenson' en ‘Fitiço di Funana'.
De schat aan ritmes van het eiland zweept ons ook op dit album op in een duizeligmakende, dolle wervelwind van ‘Batuque' (‘Galanton'), ‘Funana' (‘M'bem di Fora', ‘Fitiço di Funana'), ‘Cola Sanjon' (‘Romaria'),‘Mazurka' (‘Mari d'Ascenson') en niet te vergeten ‘Coladera' (‘No Bem Falá').
Behalve het nostalgische ‘As-Agua', over het wachten op de terugkeer van de regen, is het van begin tot eind een opgewekt album, op het ene moment gewikkeld in de ritmes van de flamenco gitaar in een nummer over een meisje, wiens toekomst een compromis lijkt (‘Ponciana'). Op het andere moment in een Portugese gaita melodie voor een feestliedje uit het dorp (‘Festa di Nha Cumpadri'). De niet te stoppen melodieën worden op briljante wijze gespeeld door een groep inventieve jonge muzikanten: Kako (gitaren), Miroca (percussie) en Totinho (saxofoons), die normaliter in Cesaria's band spelen, verder Jean-Philippe Fanfan (drums), Guy N'Sangue en José Paris (bas) en Régis Gizavo (accorden). Tenslotte zijn er gastoptredens van Pedro Joia, François Perchat, Vincent Bucher en Funana meester Zeca di Nha Reinalda.

Dankzij haar ontdekken de jongere generatie van Kaapverdië hun eigen lokale muzikale erfenis. Ze begonnen erop te dansen, raakten verliefd en huilden op de beats waar hun ouders en grootouders al zo van hielden. Ze liet een grote volwassenheid zien en ‘M'bem di Fora' legde de fundering voor de toekomstige liedjes van Lura en haar nieuwe album ‘Eclipse'.

Ze maakt sterke aanspraak op haar Kaapverdische wortels en kan ze ook steeds beter overbrengen. "I sing the music of my parents' country. I identify especially with Santiago and Santo Antao, since they're my father and mother's islands. Singing the music of Cape Verde is like experiencing things I've never known," legt ze uit.

Ze groeide op in het Creoolse deel van Lissabon en was omringd door de beats van de eilanden, naast Portugese pop, jazz, Afrikaanse muziek en Amerikaanse soul. Al deze invloeden komen tezamen op ‘Eclipse'. Het album straalt liefde, vreugde en soms verdriet uit. De dertien nieuwe tracks laten een ongelofelijke energie zien - bijvoorbeeld te horen in ‘Maria', een lied dat door Lura zelf is geschreven, waarbij de bas en de percussie haar stem perfect laten uitkomen.

Haar bandleider en arrangeur Toy Vieira, schreef het sublieme ‘Um Dia' met haar in gedachten. In deze ballade met jazz invloeden en discrete achtergrondzang, schijnt een stralende Lura letterlijk. En dat doet ze ook op het pakkende ‘Quebrod Nem Djosa' (‘arm als een kerkrat'), een van hoogtepunten van het album. Dit lied werd geschreven door Vlue (Valdemiro Ferreira), een van Mindelo's populaire jonge schrijvers, waarbij hij de Kaapverdianen oproept om eerlijkheid, in tijden van economische tegenspoed. Koperblazers en achtergrondzang herinneren ons eraan dat vreugde en een goed humeur altijd de beproevingen in het leven overwinnen.

De Madagassische accordeonist Régis Gizavo vergezelt Lura op de tracks ‘Marinhêro', ‘Na Nha Rubera' en ‘Sukundida' (die laatste twee zijn de meest catchy tracks van het album). De suikerzoete jaren '60 achtergrondzang van ‘Queima Roupa', een van de drie liedjes geschreven door Mario Lucio, vormen het prachtige slot van dit album. Als bonus hoor je het werk van de groep ‘Kantango' met ‘Canta Um Tango', met teksten van Teofilo Chantre. In deze track (opgenomen in Napels) hoor je op subtiele wijze de post-moderne tango invloeden.

Op ‘Eclipse' werpt Lura een liefdevolle, bezielde blik op het gehele muzikale pallet van haar land, de verschillende Kaapverdische genres, van coladera tot funana. Vol van verve en energie, maar ook met meer eenvoudige liedjes, haar stem maakt weer al het verschil. Toch zegt ze bescheiden: "My career has been a continual surprise to me since I discovered my voice in adolescence until now. I take it one day at a time, but I'll be a singer for the rest of my life. I'm sure of it. I don't know why." Wij weten het wel als we naar ‘Eclipse' luisteren. Dit vierde album laat het immense talent van Lura horen, echt een juweel van de nieuwe Kaapverdische generatie.