TripAroundTheWorld

Een muzikale ode aan de kunst van het wachten

Je zou kunnen zeggen: leven is wachten. Maar je kunt ook zeggen: wachten is leven.

Het nieuwe album van Nynke Laverman gaat over de kunst van het wachten. Niet het wachten op de bus of het wachten op je beurt bij de bakker, maar het vooralsnog niet reageren, het vooralsnog niet ingrijpen. Wachten als levenshouding, met de natuur als voorbeeld.

“In onze westerse wereld zijn we gewend om dingen te dóen, ons leven continu te sturen. We hebben er een handje van aan het gras te trekken als we willen dat het harder groeit. Terwijl: gras groeit. Heb geduld, durf te laten ontstaan, durf te laten rijpen. Wacht.”

Altijd is er de drang naar vernieuwing. Met dit album zoekt Nynke meer dan ooit de muziek in de taal zelf. Naast liedjes bevat het album een zeven minutenlang gesproken gedicht waarin ze zich via de klank van haar moedertaal, het Fries, laat leiden naar de inhoud. Een intense ode aan de bosuil, toonbeeld van geduld en waakzaamheid, die op het juiste moment zijn krachten weet te bundelen en in actie komt. Een ware wachter. In de songs ontvouwt zich een wereld waarin ze de zoektocht naar eenheid bezingt; eenheid van man en vrouw, van mens en natuur, van leven en dood. Ze schreef en produceerde het album samen met haar man Sytze Pruiksma, wat een rauw en beatgericht geluid heeft opgeleverd, met een hoofdrol voor de cello.

Het album is verschenen op 10 juni 2016 en is  gepresenteerd op de première van de voorstellingenreeks tijdens het Oerol Festival op Terschelling. Op het podium wordt Nynke bijgestaan door Sytze Pruiksma (piano, slagwerk & elektronica) en celliste Geneviève Verhage.