TripAroundTheWorld

Fragmenten zijn onderaan de tekst te beluisteren.

Het was een mooie herfstdag in 1990. Ik liep samen met Hans Kusters langs het strand van Retranchement in Zeeuws Vlaanderen. Het deel van het jaar dat inmiddels voorbij was had een heftig verloop gekend. De cd Is dit nu later? was in het kielzog van het liedje Papa een groot succes geworden met alle mooie en verwarrende gevolgen vandien. Voorheen liep ik door Antwerpen en observeerde de wereld, nu observeerde de wereld mij. Wat nu? Hoe verder? Dat waren de vragen die Kusters mij stelde daar op dat strand. Ik wil op avontuur, de wereld in, niet blijven waar ik ben, groeien en leren zingen met mijn eigen stem... Dat was ongeveer mijn antwoord en zo is het ook gelopen. De weg van twintig jaar vanaf die eerste cd is voor mij een route geweest door vele landen en gedachten, langs vele uitzichten en inzichten, oortdurend mezelf in vraag stellend, zoekend naar een kern die niet te pakken is, een zin die niet te beschrijven is... Wat ik zag onderweg heb ik soms in muzikale foto's trachten vast te leggen. Dit is een verzameling van die foto's die recht doet aan de reis.

De wereld en ik zijn veranderd door de jaren. En zo hoort het ook. Wat mezelf betreft hoor ik in deze verzameling hoe mijn stem veranderd is. Hoe ik in klank telkens wat dichter bij mezelf kwam. Waar ik in het begin schreeuwde verkies ik nu langzaam een stillere klank. En die ontwikkeling blijft voortduren. Het zoeken prefererend boven het vinden. Daarom is muziek voor mij nog altijd zo fascinerend... Ik ontdek stap voor stap altijd weer nieuwe ruimte in mijn verbeelding, andere klanken en andere woorden. Hoorbaar is ook de weg van Nederland naar Vlaanderen en Zuid Afrika.

Inmiddels woon ik voor mijn gevoel in een Niemandsland tussen drie zeer verschillende culturen die een zelfde soort taal spreken. Dat is ook waar ik thuis hoor... in een soort Niemandsland waar de grens vervaagt, waar de grens in vraag wordt gesteld. Een hele optocht mensen zou ik moeten bedanken. Voor de inspiratie, de vriendschap, de liefde, etc. Maar eigenlijk heb ik dat geprobeerd te doen in wat ik schreef. Deze verzameling is aan hen opgedragen. Stef Bos, november 2010